Dla kogo i po co ?
Szkolenie Rhinoceros dla zaawansowanych – certyfikowany stopień II+ dedykowane jest osobom, które ukończyły stopień I szkolenia lub mają już kilkumiesięczne doświadczenie w pracy z programem i chcą zwiększyć efektywność swojej pracy oraz poznać wiedzę niedostępną w żadnych tutorialach i podręcznikach.
Szkolenie polecane jest szerokiemu spektrum branż, np.. projektantom architektury, biżuterii, statków/jachtów, tapicerom, modelarzom, osobom zajmującym się wzornictwem przemysłowym, projektantom form przemysłowych oraz przygotowującym projekty pod druk 3D oraz CAM/CNC.
Ten poziom szkolenia kładzie jeszcze większy nacisk na topologię NURBS oraz problematykę jakości kształtu i jego analizy. Rozpatrywane są również kwestie dostosowywania programu do własnych potrzeb, instancjonowanie projektu oraz elementy zaawansowanej dokumentacji technicznej projektu i pracy grupowej.
Podczas 3 dni (24 godziny) wykładów i ćwiczeń z autoryzowanym instruktorem kursant zdobywa praktyczne umiejętności z zakresu projektowania przestrzennego w programie Rhinoceros na poziomie dla zaawansowanych.
Co nas wyróżnia ?
– Nasza firma jest Autoryzowanym Centrum Szkoleniowym Rhinoceros w Polsce
Posiadamy Certyfikat wystawiony przez producenta oprogramowania firmę McNeel poświadczający nasz profesjonalizm
– Autoryzowany Instruktor z wieloletnim doświadczeniem
Nie tylko sama wiedza jest ważna, ale także, a może przede wszystkim umiejętność jej przekazania. Od wielu już lat naszym największym atutem jest zdolność prostego tłumaczenia skomplikowanych zagadnień.
– Nacisk na zrozumienie idei i metodyki pracy w NURBS
NURBS to podstawowa reprezentacja geometrii przestrzennej w Rhino. Szczególny nacisk instruktor przykłada na zrozumienie zasad i zależności, które niezbędne są w trakcie tworzenia projektu w Rhino, niezależnie od jego stopnia skomplikowania oraz branży. Szczególnie skorzystają na tym osoby, które już w jakimś stopniu poznały program w wyniku samodzielnej nauki, chociażby z Internetu. Spowodowane jest to tym, że wiedza ta jest często pomijana lub bagatelizowana.
– Program szkolenia poszerzony o dodatkowe zagadnienia względem materiału zalecanego przez producenta oprogramowania Rhinoceros – firmę McNeel.
Wymagania wstępne
Zaleca się aby kursant miał ukończony pierwszy poziom szkolenia. W innym przypadku wymagane się co najmniej dwumiesięczne doświadczenie w pracy z programem Rhinoceros.
Wymagana jest również biegłość w obsłudze systemu Microsoft Windows.
Efekty szkolenia
Po ukończenia tego stopnia szkolenia kursant zdobędzie następujące umiejętności:
- Projektowanie powierzchniowe (Rhino) na tle projektowania bryłowego (inne aplikacje 3D)
- Zaawansowana ciągłość geometryczna (G-con)
- Zaawansowana topologia NURBS, ograniczenia i możliwości (Four-sided surface principle)
- Zaawansowane techniki przekształceń, Uniwersalna Technika Deformacji (UDT)
- Strategie modelowania – techniki automatyczne vs manualne
- Funkcje wytłaczające i wypełniające – kiedy jakie stosować, aby uzyskać optymalny kształt i jakość
- Zaawansowana analiza geometrii pod kątem przydatności modelu do produkcji / druku 3D
- Samodzielnie dobieranie strategię modelowania w zależności od rodzaju i skali projektu
- Rozwijanie (Unroll) powierzchni rozwijalnych i nierozwijalnych
- Upłynnianie (Fairing) geometrii na poziomie krzywych i powierzchni
- Tworzenie lepszych i bardziej optymalnych siatek MESH pod potrzeby produkcji / druku 3D
- Poszukiwanie, instalacja i konfiguracja najpopularniejszych rozszerzeń (plugins)
- Dokumentacja techniczne – arkusze, rzuty, skala, kontekst rzutu
- Dostosowywanie programu do własnych potrzeb, w tym makrodefinicje, skrypty i szablony
- Podstawy modelowania parametrycznego z wtyczką Grasshopper
- Bloki, instancje, złożenia projektu
- Elementy pracy grupowej nad projektem (Worksessions)
Szczegółowy program szkolenia:
- Wstęp – szybka powtórka podstawowych zagadnień
– Praca z płaszczyznami konstrukcyjnymi
– Chwytaki (Osnaps) i inne narzędzia wspomagające modelowania
– Kształt i jego jakość
– Zalety optymalnej jakości geometrii – porównanie z podejściem tradycyjnym - Zaawansowana topologia NURBS
Zarówno krzywe, jak i powierzchnie charakteryzują się pewną wewnętrzną budową, topologią. Składa się na to szereg cech, których znajomość pozwoli nam na osiąganie o wiele bardziej rozbudowanych możliwości.
– Stopień (Degree) na krzywej i na powierzchni
– Punkty kontrolne vs punkty węzłowe
– Ciągłości geometryczny z punktu widzenia punktów kontrolnych
– Geometria wymierna i niewymierna, wagi
– Metodologia czterech rogów na powierzchni (Four-sided surface principle)
– Powierzchnie przycinane i nieprzycinane (Trimmed vs Untrimmed) - Analiza geometrii
Program do projektowania to nie tylko tworzenie geometrii. To także poprawianie błędów, optymalizacja lub szukanie innych rozwiązań dla napotkanych problemów. W tym celu należy wiedzieć więcej na temat geometrii, nad którą pracujemy. Czyli po prostu analiza.
– Graf rozkładu zmian krzywizny – pojęcie jakości krzywej
– Analiza zakrzywienia na powierzchni
– Mapy środowiskowe i Zebra
– Narzędzia krawędzi
– Krawędzie nadmiarowe i sposoby radzenia sobie z nimi (Join vs Merge)
– Sposoby naprawy obcej geometrii, diagnostyka modelu - Zaawansowane techniki modelowania
Jakie pułapki czekają nas, gdy stopień skomplikowania obiektu wzrasta. Co się dzieje, gdy krzywizny pojawiają się już w dwóch kierunkach? Jak zmusić krawędzie powierzchni, aby do siebie idealnie pasowały ?
– Funkcje wytłaczające i wypełniające a ciągłość geometryczna
– Płynne łączenie (Blending) powierzchni złożonych
– Krawędzie odkryte i neutralizowanie kłopotów (Join two naked edges)
– Optymalizacja powierzchni wytłoczonych ze złej jakości krzywych
– Upłynnianie krzywych
– Dodatkowy zestawów chwytaków (Osnaps) i ich rola
– Zaawansowana orientacja obiektów
– Dodatkowe funkcje kolorowego manipulatora transformacji (Gumball)
– Modelowanie z obrazków, import, ustawianie w rzutniach, odrysowywanie
– Shelling – nadawanie grubości bryły w formie wspólnej wartości (skorupa)
– Krzywe i powierzchnie uśrednione (Tween) - Rozwijanie powierzchni
Zagadnienie to jest coraz bardziej popularne w coraz większej ilości branż. W jaki sposób rozwijać powierzchnie bez utraty kształtu ? Czy wszystkie powierzchnie da się rozwijać?
– Pojęcie powierzchni rozwijalnych i nierozwijalnych
– Dogłębne omówienie strategii rozwinięć powierzchni rozwijalnych (Unroll) i Squish
– Dogłębne omówienie strategii rozwinięć powierzchni nierozwijalnych (Squish i SquishBack)
– Rozciąganie i ścieśnianie geometrii
– Listkowanie – technika zamiany powierzchni nierozwijalnej w szereg rozwijalnych - Zaawansowane zmiękczanie krawędzi na bryłach
Jedna z częściej wykonywanych czynności w trakcie procesu . Wygładzanie lub fazowanie krawędzi. Dlaczego nie zawsze wychodzi ?
– Profilowanie (fillet) ze zmiennym promieniem wielu krawędzi naraz
– Algorytmy wygładzania – co można za ich pomocą osiągnąć (Rolling ball vs Distance between edges)
– Zmiękczanie krawędzi w wizualizacji (Edge softening)
– Wygładzanie wielokierunkowe - Rhino je nam z ręki
Ważnym czynnikiem dobrej znajomości programu jest możliwość swobodnego dostosowania go do naszej branży i związanych z nią specyficznych potrzeb.
– Tworzymy własny przycisk i własny pasek narzędzi
– Makrodefinicje i ich rola w programie
– Skrypty – języki programowania
– Skrypty – ładowanie i uruchamianie
– Wtyczki (plugins) – znajdowanie, ładowanie, wstępna konfiguracja
– Skróty klawiszowe i aliasy
– Import / Eksport modeli POLYMESH i NURBS do i z obcych aplikacji
– Grasshopper – projektowanie parametryczne, ale jednocześnie programowanie wizualne - Sposoby pracy z dużymi projektami
Duży projekt, zawierający sporo elementów składowych to nie lada wyzwanie. Czy można go podzielić na mniejsze części ? Czy da się coś zrobić, aby projekt zajmował mniej miejsca ? Czy można pozwolić sobie na modułowość i pracę w grupie nad wspólnym projektem ?
– Przekroje – sekcje i kontury
– Zaawansowane techniki rzutowania w dokumentacji technicznej
– Arkusze i skala rzutów w dokumentacji technicznej
– Porcjowanie rzutów – płaszczyzny przycinające
– Bloki i instancje, złożenia dużych projektów
– Elementy pracy grupowej w Rhino - Bonus – przygotowanie modelu do produkcji /druku 3D
Nadrzędnym celem projektowania przestrzennego jest fizyczne wytworzenie przedmiotu projektu. Nie każdy jednak model, który udało nam się uzyskać nadaje się do produkcji
– Pojęcie modelu szczelnego (watertight)
– Krawędzie odkryte (Naked) w bryle
– Zaawansowany MESHing
– Krawędzie rozgałęzione (Non-manifold edges)
– Ilość trójkątów a jakość modelu
– Położenie obiektu a druk 3D – warstwowość technologii druku 3D - Bonus – zaawansowane zagadnienia związane z wizualizacją
– Tworzenie własnych materiałów
– Tekstury i inne mapy
-UV unwarping, czyli mapowanie materiałów na powierzchniach złożonych z ciągłością tekstury
– IBL – oświetlenie środowiskowe
– System nalepek (decals)
– IOR, czyli fizyka materiałów - Projekty praktyczne
Czas w pełni wykorzystać zdobytą wiedzę. Co nie znaczy, że nie będzie tu okazji do poznania nowych technik i metod pracy. Ćwiczenia te świetnie pokazują metodologię oraz etapy pracy nad projektem w Rhino. Od ogółu do szczegółu, ale liczy się już nie sam kształt, ale też jego jakość
– Kształt designerski z uwolnioną bryłą
– Zaawansowane wycięcia
– Ostre krawędzie na gładkiej powierzchni (Creases)
– Pilot zdalnego sterowania z dwóch rzutów szkicu w postaci bitmapy.
Zapraszamy!